Sanitair Goarshausen

Daar gaan we weer. WiFi is hier maar net aan. Verbinding is slecht, dus ik hoop dat het lukt. Allereerst wil ik Marijn en Femke bedanken voor die mooie foto en boodschap. Dit was nog bij Tina in Wiesbaden. Bedankt meiden , we hielden ons groot, maar dat mislukte enigzins. Tina had daar alle begrip voor. Oké, vandaag na een fijn ontbijt samen met Tina , haar één knuffel gegeven en op pad naar Bad Honningen. Tina had onze thermoskan gevuld met echte koffie, de lieverd. Het was weer fantastisch fietsweer. Fiona had mij een routebeschrijving geappt die volgens Tina simpeler kon. Er was namelijk een weg open gebroken waar we dus niet langs konden. Wij zijn daar op ingegaan. Hadden we niet moeten doen, sorry Fiona. Don dom dom. We raakten volkomen de weg kwijt. Berg op en berg af om uiteindelijk in een woest natuurgebied te komen. Wat een rampzalig begin. Gelukkig had ik wel een kompas ,dat was het enige van mijn fiets navigatie dat werkte. Via een een boeren paadje toch weer terug in de bewoonde wereld., godzijdank. Maar nu weer proberen om uit Wiesbaden te komen naar Bad Honningen. Maar daar liep den oma met haar kleinkind te wandelen, genietend van het zonnetje. We spraken haar in ons beste Duits aan, maar wat ze zei was voor ons abracadabra. We begrepen dat we achter haar aan moesten lopen????. Ze liep op een kerkhof af en opende de poort. We volgde haar wat wantrouwend over het kerkhof. Daarvoor had ik namelijk al een keer de weg gevraagd aan een oud vrouwtje. Ze riep alleen maar dat ze was krank. Nu snap ik dat ze bedoelde ze was ziek. Ons Duits wordt steeds beter tijdens deze dagen. Maar het kwam nu goed. Over het kerkhof naar nog een poortje kwamen we er op een straat uit. We begrepen later dat we zo een stukje afsneden. En, ja hoor, we vonden weer de goede fietsbordjes naar Bad Honningen. Wel hadden we zo,n 10 km verspeeld. Maar de zon scheen aan de blauwe lucht en was het weer genieten. Later nog een kleine pauze en genieten van Tina,s echte koffie uit de thermoskan. Midden in de natuur, daar kan geen terras tegenop. We schoten nu lekker op en na nog de dorst te hebben gelest met lekker koel bier reden we Sanitair Goarshausen in. Onderweg trouwens tweemaal met de veerboot over.

Heel leuk is dit en een pauze voor ons. Het was even zoeken in heel nauwe straatjes. De meeste huizen hebben namelijk geen nummers, heel vervelend. Maar plots herkende we het huisje aan de foto uit het boek. Er was nog enige twijfel en er was niemand. Marijke hem gebeld  en na 5 minuten kwam hij aan. Zijn naam was Holger. Leuke man en we kregen de hele etage voor ons alleen. Zag er allemaal wat oudbollig uit maar wel netjes en schoon. Alles weer een plek gegeven en de accu's aan de lading.  Hierna naar de Supermarkt en heeft Marijke heerlijk gekookt. Van Holger hadden we een fles wijn gekregen als welkom, leuk. Hij raakte net niet helemaal op. Morgen was onze rustdag en dat kwam ons goed uit. Ik reed namelijk al een paar dagen met alleen een voorrem. Met een rem de bergen in de komende dagen leek mij niet slim. Dus de andere dag de ANWB gebeld om dit te regelen. Doch de verzekering gold alleen in de Benelux. Ze hielpen me wel aan een adres van de dichtstbijzijnde fietsenmaker aan de andere kant van de Rein. Wij met de veerboot naar de overkant. Fietsenmaker al snel gevonden. Een leuke man van 75 jaar en nog actief. Mijn blokjes waren volkomen versleten en de ketting moest ook worden vernieuwd. Marijke,s fiets ook gelijk na laten kijken. Moest ook een nieuwe ketting ,maar de remblokje,s konden worden omgekeerd. Wij waren er om 10uur en konden ze om 12.30 weer ophalen. Heerlijk op de Boulevard aan de Rein gezeten. Om half één terug naar de fietsenmaker en ze stonden al buiten.

Hij had er iets meer werk van omdat er een kleine slag in het wiel zat van Marijke haar fiets. kreeg nog een flesje ketting olie met doekje,s. Kreeg hierna nog een demonstratie hoe ik mijn ketting moest smeren één keer per maand. En deed dit allemaal in perfect Engels. We hadden nog een hoop schik met hem. Toen kwam de rekening......... Ongelooflijk. 65 euro totaal voor beide fietsen. Wat een eerlijke man. Geweldig.

Ben zelf vandaag omhoog geklommen naar de top van de berg achter ons hotel. Daar was een klein smal paadje steil omhoog. Wat een uitzicht en stilte om je heen. Dat was het weer zo,n beetje. Na deze dag rust hebben we er weer erg zin in. Op naar een nieuw avontuur. Niet letten op de fouten of spelling, het is handen en voeten werk.met deze slechte WiFi. Ik zit bij de receptie, omdat ik daar nog wat signaal heb. Ook de foto's zijn een rommeltje, maar deze fantastiche trip is toch niet in foto's uit te drukken.

Allemaal veel liefs en groeten van Mam en Pap