Wiesbaden Duitsland

Eindelijk weer wifi, het het. Hoop dat ik alles nog weet. De tocht verliep voorspoedig. Heerlijk weer om te fietsen. S,ochtends heerlijk in het hotel ontbeten maar zonder eitje. Het was ons wel beloofd maar de serveerster met Engelse achtergrond was het vergeten. Wat had ze er een hekel aan , en bood wel honderd maal haar excuses aan. We kregen bijna medelijden met haar. Ze bood zelfs aan om brood voor onderweg klaar te maken. Maar we wilden geen misbruik van haar goedheid maken. Na een hartelijk afscheid van haar zaten wij weer op de fiets richting Wiesbaden. Alweer was het prachtig weer en de vogels zongen het hoogste lied. Kortom we genoten volop. Na een poosje naderde we de stad Mainz. Na onze ervaring in  Basel zagen we hier wat tegenop. Wat weer een druk verkeer, je voelt je wel nietig tussen al die auto's. Maar het ging goed deze keer. Na de middag kwamen we in Wiesbaden aan. Ook een vrij grote stad met veel industrie. Het was behoorlijk klimmen. In het centrum vonden we touristen info. Daar naar binnen gegaan en de dame pakte een plattegrond van de stad. Ze ging googlen en het gezicht stond steeds bedenklijker. Uiteindelijk pakte zij een pen en trok een cirkel op de kaart. Nog een behoorlijk eind van het centrum vandaan. Maar gewapend met de kaart kwamen we aardig in de buurt. Eerst in een bakkerij maar eens vragen. Maar van de Jozefhstrasse had ze nooit gehoord. Vervolgens ging ze naar een klant die Engels verstond om het ons uit te leggen. Die zei tegen ons dat de Jozefhstrasse wel bestond , maar daar was geen nummer 38. Wat nu??? Toch maar in ieder geval naar de Jozefhstrasse gegaan. Daar weer gevraagd aan een voorbijgangster. Nr 38, die bestaat niet en de naam van de bewoonster Tina al helemaal niet. Dat was lekker. Toch hebben we het gevonden. Een prachtig mooi groot huis. Aangebeld en het was het goede huis. Wat een aardig mens zoals Fiona al had vermoed. Nadat we ons hadden geïnstalleerd gingen wij in haar tuin genieten van een heerlijk bakje echte koffie. Ze kon goed Engels en hebben leuk kunnen praten met haar. Ze ging voor ons een heerlijke zalmpasta bereiden, nadat ze telefonisch met Fiona had overlegd. Ze lusten alles en dit vinden ze zeker fantastisch, had Fiona gezegd.

Tijdens de maaltijd ( ik heb twee keer opgeschept) hebben we met haar veel gelachen en leuk kunnesloegenn praten. Ondertussen raakte de fles wijn uit de streek leeg. Ze bood aan om nog een flesje open te trekken. Hoewel de verleiding groot was (voor mij althans) sloegen wij dit beleefd af. We wenste haar welterusten en kropen in een heerlijk bed. Weg waren we in de kortste tijd. Maar wel met een glimlach op onze mond van deze super dag. 

Liefs van Kees en Marijke