Buggingen

WiFi doet het weer. 

Vandaag alweer prachtig weer en om 8.30 op de fiets gestapt richting Buggingen. Door vele mooie plaatsen gegaan langs de Rein. Moesten daar wel een paar keer klimmen maar hierna bleef het aardig vlak. Vandaag weinig asfalt gezien. De paden waren meestal van een soort grafveld (steenslag). Basel was een mooie grote stad waar je moeilijk uit vandaan kwam. Maar eenmaal weer op weg ging het van een leien dakje. Wat genieten wij toch met al die mooie uitzichten en de vogels fluiten de hele dag. We zien ook veel steenarenden boven ons hoofd. De tocht hebben we iets uitgebreid, vandaar iets meer kilometers dan Fiona,s schema aangaf. Sorry Noon. Namelijk 105 km op de teller. Onderweg nog een biertje gedaan, heerlijk. Inmiddels met gang naar Buggingen. Daar moesten wij de weg vragen aan bewoner op de fiets. Geen probleem kom maar achter mij aan. Hij bracht ons tot het huisje. Daar aangekomen was het inmiddels half 8. We moesten nog naar de Super en snel, want deze ging om 8uur dicht. We hadden nog 15 minuten. Was simpel maar we konden hem niet vinden. En de tijd begon te dringen. Aan een man verderop vroeg ik waar de Super was. Hij zij waar en wij in een draf daarheen. Plots werden we ingehaald door een busje die toeterde. Het was zijn vrouw die hoorde dat wij naar de Super moesten. We moesten instappen

en zij bracht ons vlug naar de Super. We hadden nog 10 minuten en hoefde niet van de honger om te komen. Het is ongelooflijk hoe aardig en behulpzaam wildvreemde mensen kunnen zijn. Ze bestaan nog echt op deze wereld. Verder was het !huisje geweldig met een verwarmd zwembad op 26 graden. Het duurde ook niet lang of we dreven in het zwembad. (Zie foto) De grootste verrassing kwam nog. Op het bed lagen twee heel mooie tekeningen, gemaakt door Sil én Fin met heel lieve teksten. We missen ze en daarom Vanessa, geef ze even een heel dikke knuffel van ons. 

Het fietsen gaat heel goed, niet stijf en worden steeds fitter.

Groeten van Marijke en Kees (Opa en Oma)